'Het curieuze personage dat met gevleugelde schouders en voeten op dit boek prijkt, is voor een 21e eeuwse lezer niet gemakkelijk thuis te brengen. Is het een engel of een daimon uit de klassieke oudheid, of toch eerder een sprookjesfiguur of allegorische verbeelding uit de middel- eeuwen? En waarom staat hij in opperste concentratie en diep voorover gebogen te kijken naar de weegschaal die hij in zijn hand houdt? Toch niet omdat hij een caloriearm diëet wil aanprijzen? Nee, de weeg- schaal verwijst naar het zorgvuldig wegen van het geschikte ogenblik, de juiste gelegenheid en de juiste argumenten. Want wie hier staat afgebeeld, is niemand minder dan Kairos, de jongste zoon van Zeus, die in de klassieke oudheid ook wel ‘de god van het geschikte moment’ werd genoemd. Tot aan het einde van de 16e eeuw bleef deze mythische god van de tijd tot de verbeelding van menig filosoof, theoloog, arts of dichter spreken. Kairos was de tijd die ertoe deed, de tijd die kansen bood, de tijd die voor een doorbraak wist te zorgen. Hij vertegenwoordigde kortom al die bevlogen momenten van schoonheid, inzicht en daadkracht die het leven bijzonder maken'.
Joke. J. Hermsen'
In Stil de tijd noemde Joke J. Hermsen stilte, rust en wachten voorwaarden voor werkelijke creativiteit en helder nadenken. Maar hoe komen we na de rust weer in beweging?
In Kairos, een nieuwe bevlogenheid keert Hermsen zich tegen het ‘technocratische denken’ en houdt ze een filosofisch pleidooi voor de nieuwe bevlogenheid van de homo empathicus, die ons doen & denken kan inspireren om een uitweg uit de economische en ecologische crisis te vinden.
Hermsen toont en onderzoekt in dit boek diverse manieren van wishful thinking, zoals het principe van de hoop (Ernst Bloch), het enthousiasme (Kant, Plato en Nietzsche) en het principe van nataliteit (Hannah Arendt).
Tevens beschrijft ze een aantal vindingrijke initiatieven op het gebied van onderwijs, metamodernistische kunst en coöperatieve ecologische netwerken.
Nu de homo digitalis in opkomst is en de verregaande technologisering van de mens een onomkeerbaar feit, is het zaak onze aandacht op het menselijke van de mens te blijven richten. Wat doet de mens van de machine verschillen?
Het antwoord is: creativiteit, empathie en het vermogen opnieuw te beginnen.
